Πώς να αντιμετωπίσετε την έκρηξη θυμού ενός αυτιστικού παιδιού

Το πώς αντιμετωπίζεται η έκρηξη θυμού ενός αυτιστικού παιδιού διαφοροποιείται ανάλογα με την προσωπικότητά του και με το περιβάλλον στο οποίο ζει και μεγαλώνει. Παρ όλα αυτά, υπάρχουν ορισμένες βασικές αρχές που μπορούν να βοηθήσουν, ώστε η εξέλιξη της έκρηξης να είναι ηπιότερη, βραχύτερη ή σε πολλές περιπτώσεις να προληφθεί πριν ακόμα αρχίσει. 

• Παραμείνετε ψύχραιμοι δίπλα στο παιδί. Μιλάτε σε χαμηλούς τόνους και κινηθείτε αργά προς αυτό χωρίς απότομες κινήσεις. Οποιαδήποτε επιθετική διάθεση από μέρους σας μπορεί να σημαίνει επιμήκυνση της έκρηξης σε χρόνο και ένταση. 

• Επιτρέψτε την έκρηξη σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Αν το παιδί σας βρίσκεται ήδη σε ένταση και δεν έχει την τάση να κάνει κακό στον εαυτό του, αφήστε το να εκτονώσει τη συσσωρευμένη ενέργεια. Είναι καλό να υπάρχει ένα μέρος όπου το παιδί θα ξέρει ότι μπορεί να πάει και να μείνει μόνο του για να ηρεμίσει (χώρος ηρεμίας). Καλό θα ήταν να υπάρχουν εκεί μεγάλα μαξιλάρια τα οποία το παιδί θα μπορεί να χτυπήσει, να πετάξει, χωρίς να διατρέχει κίνδυνο τραυματισμού.  

• Πάντα να ενημερώνετε το παιδί για της προθέσεις σας. Ποτέ μην αρπάζετε απότομα ένα παιδί που βρίσκεται σε ένταση ή φωνάζετε ξαφνικά παρά μόνο αν απειλείται η σωματική του ακεραιότητα. Αντιθέτως αργά και με λίγες λέξεις εξηγείστε του ότι είστε εκεί για να βοηθήσετε και ότι πρέπει να τον αγγίξετε για να είναι ασφαλής. Αν τον πάτε κάπου εξηγήστε το πού και το γιατί.

• Βοηθείστε το σώμα του παιδιού να ηρεμίσει. Πλησιάστε το αργά και κρατείστε το σε μία απαλή αγκαλιά. Μην σφίξετε και μην πονέσετε το παιδί. Η αγκαλιά σας πρέπει να γίνεται με όλο το σώμα και όχι μόνο κρατώντας το με τα χέρια σας, γιατί έτσι δεν θα μπορείτε να το έχετε ακίνητο χωρίς να το πονάτε. Πάντα κρατείστε το παιδί έχοντας την πλάτη τους στο στήθος σας. Έτσι δεν θα έχετε βλεμματική επαφή και δεν θα μπορεί να σας γρατζουνίσει ή να σας κλωτσήσει. Μιλήστε του απαλά και εξηγείστε του ότι είστε εκεί για να βοηθήσετε. Αν δείτε ότι δεν ανέχεται την αγκαλιά σας μετά από λίγο εγκαταλείψτε αυτή την τεχνική. 

• Κατανοήστε ότι το παιδί την ώρα της έκρηξης δε μπορεί να επικοινωνήσει κανονικά. Αφήστε τις νουθεσίες, τις φωνές, τις παρατηρήσεις στην άκρη. Μη ζητάτε απαντήσεις. Το παιδί σε έκρηξη συνήθως επιθυμεί να μην ακούει τίποτα και να μη χρειάζεται να μιλήσει. 

• Μάθετε ν’ αναγνωρίζετε τα σημάδια. Οι γονείς ξέρουν το παιδί τους πολύ καλά και συχνά είναι σε θέση να αναγνωρίζουν από την έκφραση ή τα σημάδια του παιδιού μία επερχόμενη έκρηξη. Τότε αποσπάστε την προσοχή του σε κάτι που του αρέσει ή απομακρύνετε αυτό που υποψιάζεστε ότι την προκαλεί. Κάποιες φορές μπορεί να είναι κάτι εξαιρετικά απλό όπως ο χτύπος του ρολογιού, οι έντονες εικόνες μίας ταινίας ή ένα σκυλάκι που ακούγεται να γαυγίζει. 

Το σίγουρο είναι πως όσο πιο ψύχραιμοι παραμείνετε σε μία έκρηξη θυμού του παιδιού σας τόσο πιο γρήγορα θα καταφέρετε να τη νικήσετε. 

Παπαδοπούλου Αλεξάνδρα

Φιλόλογος - Ειδική Παιδαγωγός (M.Sc)